Kriokonserwacja

Kriokonserwacja i witryfikacja

Kriokonserwacja to procedura zamrażania dodatkowych zarodków o dobrej jakości, na potrzeby ich wykorzystania w przyszłości. Tak zamrożone zarodki mogą zostać rozmrożone i przeniesione do macicy – metodę tę nazywamy kriotransferem zarodka. Zamrożone zarodki można przechowywać nawet przez kilkadziesiąt lat.

Natomiast witryfikacja to nowoczesna technika kriokonserwacji, stosowana współcześnie w renomowanych ośrodkach. W przeciwieństwie do stosowanego w przeszłości powolnego zamrażania, który miał na celu uzyskanie kontroli nad formowaniem się kryształków lodu i zminimalizowanie uszkodzeń komórek, podczas witryfikacji kryształki lodu w ogóle nie powstają.  Komórki po podgrzaniu są w doskonałym stanie, a odsetek wykonanych z ich użyciem skutecznych zabiegów jest kilkakrotnie wyższy niż w przypadku starszej metody.

Cel zamrażania zarodków

Ze względu na wysoki odsetek udanych zabiegów, jednorazowo przenosimy zawsze tylko jeden zarodek. Staramy się w ten sposób obniżyć ryzyko powstania ciąży mnogiej, zgodnie z ogólnoświatowym trendem. Zarodki nadliczbowe, które spełniają warunki pomyślnego przechowania w stanie zamrożenia, można poddać zamrożeniu w celu późniejszego wykorzystania do tzw. kriotransferu.

Kriotransfer zarodka

Kriotransfer to przeniesienie do macicy rozmrożonego zarodka. Dokonuje się go nie tylko w przypadku zarodków nadliczbowych, ale także na przykład zarodków poddanych wcześniej preimplantacyjnej diagnostyce genetycznej lub diagnostyce preimplantacyjnej w kierunku aneuploidii.

Powodzenie kriotransferu zarodka

Szansa na udany kriotransfer zarodka jest taka sama, jak w przypadku przenoszenia zarodka świeżego, niekiedy nawet nieco wyższa, ponieważ kriokonserwacja stanowi już pewną postać jakościowej selekcji zarodka. Kriotransferu zarodka zazwyczaj wykonuje się w ramach naturalnego cyklu pacjentki, bez poprzedzania go terapią hormonalną.