Zarodki są tworzone z komórek płciowych biologicznych rodziców, które mogą być już dostępne z poprzednich cykli IVF lub muszą zostać utworzone nowe.
Jeśli pacjenci nie mają zarodków, przyszła biologiczna matka musi poddać się stymulacji hormonalnej. Uzyskane w wyniku stymulacji hormonalnej jajeczka są zapładniane plemnikami przyszłego biologicznego ojca.
Czasami może się zdarzyć, że kobieta w parze ubiegającej się o dziecko nie ma komórek jajowych odpowiednich do zapłodnienia, w takim przypadku można wykorzystać komórki jajowe anonimowej dawczyni. Jednak dawczyni nie może być matką zastępczą, ponieważ dawstwo komórek jajowych jest prawnie anonimowe.
W przypadku nasienia sytuacja wygląda jednak inaczej. Biologicznym ojcem dziecka musi być zawsze mężczyzna z pary ubiegającej się o dziecko. W trakcie ciąży przeprowadzany jest nieinwazyjny test na ojcostwo, który jest następnie wykorzystywany jako podstawa wniosku adopcyjnego.